U pozorišnoj sali Kulturnog centra Trebinje protekle noći održana je svečana akademija ovogodišnjih „Dučićevih večeri poezije” pod nazivom „Večeras kod kneza na balu”, na kojoj je uručena i Dučićeva nagrada za 2022. godinu pjesnikinji Zlati Kocić iz Beograda – za cjelokupno pjesničko djelo.
O poeziji Zlate Kocić govorio je akademik Jovan Delić:
„Poezija je za Zlatu Kocić sublimat sublimata koji počiva na principu sklada i kohezionih sila. Ona u sebi zgušnjava energiju riječi, misli i muzike – ona je jedinstvo trojstva. To jedinstvo nigdje nije tako ostvareno kao u poeziji, otuda kod Zlate Kocić pobuna protiv obesmišljavanja svijeta i poezije, protiv poricanja smisla životu, poeziji i svijetu. Poezija nastoji da sačuva sposobnost dječjeg ushićenja, da razvije osjetljivost na ljepotu i saosjećanje za tuđu patnju. Pisanjem pjesnik mora da dostigne i sačuva jezgrovitost pa pjesnikinja poredi pisanje pjesme sa lomljenjem oraha. Autentičnost je elementarno pjesnikovo svojstvo. Pjesnik ili ima autentičan glas ili nije pjesnik. Ona je prepoznatljiva i kada pjesnik mijenja ritmove, otuda i shvatanje da je pjesnički rukopis dat kao što je čovjeku dato lice. Rukopis se može dotjerivati, kao lice šminkom, ali se u njemu uvijek ogleda pjesnikova duša”.
U besjedi o Dučiću, koju tradicionalno kazuje svaki novi laureat Dučićeve nagrade, Zlata Kocić je navela da je Dučić ‘kristalno čist kad se obraća Bogu, aktiviran do posljednjeg svog atoma kad se okrene moru, vodi i nebu’:
„Pa makar i bilo gore prazno, dole pusto, on će ugledati dve osamljenosti – dušu i beskonačnost. Kad o duši peva, i o poeziji, ženi, ženi-pesmi, on je obasjan ili setan, bolan, ali uvek iluminantan. Zanimaju ga neprekidne promene, govor mora – različit u svakom trenutku. Kao što je Bog uvek nejednak i drukčiji u svakoj stvari. Osluškuje tišinu, koja nije prazna, već puna do prskanja. Naporedo zumira zbivanja i stanja duha, jedno kroz drugo. Pesma može da ima naslov ‘Jablanovi’ i oni jesu tu i jesu povod, ali suštinski poriv je dokučiti i iskazati stanje duha: ‘Ja se noćas bojim sebe i ja strepim od svoje seni’. Kompleksno je sve jer sve počiva na sveopštoj promenljivosti, na dvogubosti – jednoznačnog nema”.
U kulturno-umjetničkom programu akademije nastupili su: hor „Braća Baruh” iz Beograda pod dirigentskom palicom Stefana Zekića, Biljana Đurović i Siniša Ubović, glumci Narodnog pozorišta iz Beograda, Vasa Stajkić, prvak opere Narodnog pozorišta iz Novog Sada, Vuk Zekić, solista opere Narodnog pozorišta iz Beograda, Borko Milojković, pijanista Narodnog pozorišta iz Beograda i Miloš Zubac, kantautor iz Novog Sada. KC Trebinje
