Narodna biblioteka Trebinje, na radost brojnih ljubitelja stihova, u subotu, 6. jula u 20 časova organizuje poetsko – muzičko veče Pera Zupca i njegovog sina Miloša.
Pjesničko-muzičko veče „Živa reč – Pero i Miloš Zubac“ koje se održava u okviru Trebinjskog kulturnog ljeta, koncipirano je kao gostovanje dvojice pjesnika, oca i sina, s jedinstvenim umjetničkim programom koji čine govorna poezija, pjesme izvedene uz gitaru u kojima se kao junaci pojavljuju mnoge velike stvaralačke ličnosti iz prošlog vijeka.
U programu učestvuju Pero Zubac – jedan od najvećih živih srpskih pjesnika koji je još kao dvadesetogodišnjak stekao književnu slavu objavljivanjem Mostarskih kiša, u tadašnjem Sovjetskom Savezu štampanih u dvadeset miliona primjeraka i Miloš Zubac, književnik, kantautor i scenski pripovjedač.
Zajedno na sceni, njih dvojica publici priređuju autentično iskustvo doživljaja vrhunske poezije, muzike i anegdota, koje Pero Zubac donosi i prosijava iz svog životnog „gustog sita sjećanja”.
U tim pričama promiču njegovi bliski prijatelji i pjesnički uzori poput Desanke Maksimović, Stevana Raičkovića, Miroslava Antića, Nikite Staneskua i Duška Trifunovića. Između Perovih priča i izgovorene poezije, Miloš uz gitaru zajedno sa bendom pjeva svoje stihove, ali i liriku svog oca i pjesnika koje voli. Zahvaljujući Miloševom bendu koji se sastoji od vrhunskih muzičara i kantautora iz Novog Sada, publika može čuti stihove čuvenih pjesnika u pratnji dvije akustične gitare, bas gitare i perkusija.
Pero Zubac rođen je u Nevesinju 1945. godine. Osnovnu školu završio je u rodnom mjestu, a eksperimentalnu gimnaziju u Lištici i Zrenjaninu. Studirao književnost južnoslovneskih naroda na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Član je Udruženja novinara Jugoslavije i Udruženja književnika Srbije. Sa svega dvadeset godina napisao je poemu “Mostarske kiše” koja je proslavila i njega i Mostar. Ta poema je bila i ostala obavezno štivo svih mladih na ovim prostorima. Pjesma je prevedena na osamnaest svjetskih jezika, a 1988.godine “Mostarske kiše” su objavljene u moskovskom časopisu “Rabotnica”, u tiražu od skoro 20 miliona primjeraka. Objavio je 50 knjiga poezije, 20 knjiga pjesama za djecu, knjigu eseja („Ti dani“, Stražilovo, Novi Sad, 1976), lirsku studiju o Lenki Dunđerskoj, tri knjige parodija na jugoslovensko pjesništvo (Pantologija nova, Smejuljci, Perodije), 16 antologija jugoslovenskog i stranog pjesništva. Na strane jezike prevedeno mu je sedam knjiga, a pjesme su mu prevođene na dvadeset svjetskih jezika. Nalazi se u desetak stranih i preko tri stotine srpskih antologija pjesništva i pjesništva za djecu.